رشد جمعیت و افزایش شهر نشینی در کنار نیاز به حمل کالاهای اساسی نیاز به شبکه های گسترده جاده ای را موجب شده است.
خرابی آسفالت از جمله مشکلات جاده ها می باشد. که از مهم ترین این مشکلات می توان به چاله، تورم، شیار، تکه تکه شدن، نشست بخشی از آسفالت ،و. اشاره نمود.
در آب‌وهوای سرد، یخ‌زدگی در زمستان می‌تواند منجر به ترک‌خوردگی آسفالت شود.
کیفیت ساخت آسفالت، شرایط محیطی و بار ترافیکی،زیر سازی نامناسب ، دستگاه های غیر استاندارد آسفالت کاری و.همواره ازعواملی هستند که با گذشت زمان باعث فرسایش آسفالت می شوند.
کیفیت ساخت در عملکرد روسازی نقش به سزایی دارد.عدم تراکم در سطح آسفالت کاری می تواند عمر مفید آسفالت را 30 الی 40 درصد تحت تاثیر قرار دهد
از عوامل محیطی می‌توان به گرما ، سرما، وجود آب در لایه های زیرین، بستر واقع در زیر لایه روسازی و یخبندان اشاره کرد.
دمای بالا همواره باعث نرم شدن بخش قیری شده و در نتیجه فشار وارد شده به سطح آسفالت باعث تغییر شکل ظاهری آسفالت می شود.
با کاهش دما نیز آسفالت دچار انقباض شده و ترک‌هایی شکل می‌گیرد. براثر کاهش دما، از خاصیت ارتجاعی قیر سرد کاسته شده و درنتیجه نسبت به ترک‌خوردگی آسیب‌پذیر می‌شود.
در در برخی مناطق و باهدف حفاظت از جاده‌ها، بار مجاز کامیون در فصل بهار و هم‌زمان با ذوب برف و یخ، کاهش می‌یابد
سرعت وسیله نقلیه همواره یکی از عوامل تاثیر گذار در فرسایش سطح آسفالت می باشد.
به طوری که وسایل نقلیه با سرعت کمتر، تنش را در بازه زمانی بزرگ‌تری به جاده وارد کرده و باعث افزایش خوردگی، ترک و شیار در لایه روسازی می‌شود.
طراحی، مواد اولیه مرغوب، عملیات تعمیر و نگهداری مناسب و از جمله مواردی هستند که باعث افزایش طول عمر آسفالت می شوند.
مهندسین طراح باید بار ترافیکی وارد شده بر جاده را اندازه گیری کرده و تعداد و نوع ماشین های باری در نظر گرفته شود.
در این راستا زیرسازی به نحوی باید در نظر گرفته شود که بتواند فشار وارد شده بر سطح جاده را تحمل کند و باعث نشست آن نشود.
ضخامت آسفالت همواره نقش مهمی در کیفیت آن ایفا می کند به طوری که آسفالت با ضخامت کم زودتر مورد سایش قرار می گیرد و ضخامت آسفالت باید مطابق با استاندادرهای جهانی باشد.